Vaccinatie is de meest effectieve manier om kinkhoest te voorkomen. De meeste landen implementeren routinematige vaccinatieprogramma’s die beginnen op de vroege kinderleeftijd en booster-vaccinaties aanbevelen voor adolescenten en volwassenen om de immuniteit tegen kinkhoest op peil te houden. Het kinkhoestvaccin wordt meestal toegediend als onderdeel van een combinatievaccin, zoals de DKTP (difterie, kinkhoest, tetanus, polio) voor zuigelingen en kinderen, en de DTKP (difterie, tetanus, kinkhoest, polio) voor oudere kinderen en volwassenen.
Daarnaast kunnen zwangere vrouwen tijdens elke zwangerschap worden gevaccineerd met het kinkhoestvaccin (Tdap) om de overdracht van kinkhoest op pasgeborenen te verminderen, aangezien zuigelingen jonger dan zes maanden het meest kwetsbaar zijn voor ernstige complicaties van kinkhoest.
Het handhaven van een goede handhygiëne, zoals regelmatig handen wassen, hoesten en niezen in de elleboog en het vermijden van nauw contact met zieke personen, kan ook helpen de verspreiding van kinkhoest te beperken.
De behandeling van kinkhoest omvat meestal het gebruik van antibiotica om de bacteriële infectie te behandelen en de verspreiding van de ziekte te verminderen. Vroegtijdige diagnose en behandeling zijn cruciaal, vooral bij zuigelingen en andere kwetsbare populaties. Daarnaast kunnen ondersteunende maatregelen zoals voldoende hydratatie, rust en comfortmaatregelen helpen om de symptomen te verlichten en het herstel te bevorderen. In gevallen waarbij kinkhoest ernstige complicaties veroorzaakt, zoals longontsteking, ziekenhuisopname of ademhalingsondersteuning, kan een intensievere medische behandeling nodig zijn.
